Ostatnie zapiski w drużynowym dzienniku datowane są na chwilę, w której cała grupa przekracza bramy Iopos. W szybko sporządzonej notatce Morfeusz stwierdza jedynie, że nie może doczekać się umówionego spotkania z Greją i Monus, a jego radość jest tak wielka, że ponury klimat miasta nie jest w stanie jej przyćmić. W dniu, w którym drużyna dotarła do miasta, Morfeusz przekazał dziennik Mrukowi, ten zaś kilka miesięcy później przybył z nim do Throalu.

Czytaj dalej

Gdy się ocknęli, przed ich oczami rozciągał się ponury krajobraz po bitwie. Siedzieli jeden obok drugiego, skrępowani, wycieńczeni, w strugach ulewnego deszczu. Nieopodal, na osadzone w ziemi włócznie służącej Throalowi kawalerii, powbijane były głowy co znaczniejszych orków z klanu Kościanych Włóczni, z którymi jeszcze niedawno nasi bohaterowie stali razem w szeregu i walczyli ramię w ramię. Głowa przywódcy klanu znalazła się pośrodku. Żołnierze zwycięskiej armii mieli ręce pełne roboty

Czytaj dalej

To był upalny dzień. Drużyna zasiliła szeregi Kościanych Włóczni, by stanąć naprzeciw wrogiej armii u południowych podnóży Gór Tylońskich. Liczna, ale słabo zorganizowana, bez dyscypliny i porządnego uzbrojenia horda orczych wojowników, wspierana przez nieliczną kawalerię i naszych adeptów. Po drugiej stronie uzbrojona po zęby piechota Throalu, najęta doświadczona kawaleria i trochę zbieraniny z okolicznych nomadów.

Czytaj dalej

Drużyna opuściła Jerris tego samego dnia, chcieli bowiem jak najszybciej osiągnąć cel. Podróż bezdrożami w kierunku południowo-zachodnich podnóży Tylonów trwała blisko dwa tygodnie. Była to monotonna i męcząca wędrówka. Najpierw wilgotny, północny skraj dżungli Ljai, potem spieczone słońcem stepy, miejsce odludne i ponure, ogólnie niewiele śladów życia. Kolejny, mało przyjazny region Barsawii, za sprawą którego prowincja jawi się podróżującym po niej adeptom jako kraj spustoszony i mało gościnny.

Czytaj dalej

Publikuję dzisiaj, po bardzo długiej przerwie, kolejny rozdział opisu pierwszej kampanii. Prezentuje on okoliczności opuszczenia przez drużynę Vivane i podróży do Jerris, oraz pierwszego dnia spędzonego w obrębie tego miasta. Zapraszam do lektury wszystkich, którzy śledzili losy drużyny przed laty. Jeżeli nie znasz dotychczasowego przebiegu kampanii, a temat ten cię zainteresował, zachęcam by rozpocząć od przeczytania wcześniejszych rozdziałów, gdyż odwołań do zawartych w nich treści nie dało się uniknąć.

Czytaj dalej